Մի պահ պատկերացրեք, որ անհատ քաղաքացիներն իրենց վրա չվերցնեին կառավարության գործառույթն ու չզբաղվեին բռնի տեղահանված արցախցիների կացարանի, սննդի և այլ հարցերով:
Պատկերացրի՞ք, թե ինչ մասշտաբի ֆիասկո կլիներ:
Հիմա հարց՝ ու՞մ է պետք այս կառավարությունը, եթե մարդիկ այդ կառավարության խնդիրները լուծում են իրենց միջոցներով և իրենց ուժերով` շարունակելով վճարել հարկեր սնուփ դոգի համերգի և քարոզարշավային անորակ ասֆալտների համար:
Հիմա հասկանու՞մ եք, որ սրանք որևէ ճգնաժամային իրավիճակ կառավարելու ունակություն չունեն` լինի պատերազմ, թե այլ բան:
Վարազդատ Հարությունյան